1:42 PM
១- សេចក្ដីផ្ដើម
សារធាតុដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើងសព្វថ្ងៃសុទ្ធតែជាប្រភេទជីដែលមានគុណភាពខ្ពស់ ហើយមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់យើងឡើយ ។ បញ្ហានៅត្រង់ថាតើ យើងត្រូវយកវាទៅបំលែងដោយរបៀបណា ដើម្បីបានជាជីធម្មជាតិនេះទៅចិញ្ចឹម ឬប្រើប្រាស់លើដំណាំរបស់យើង ។ ក្រុមហ៊ុនជីធម្មជាតិ EX-M (ខេមបូឌា) ខូ អែលធីឌីមានអ្នកជំនាញជាច្រើនខាងបំលែងសារធាតុ ទាំងនោះឲ្យទៅជាជីធម្មជាតិ ដោយមិនចាំបាច់ចំណាយលុយដ៏សន្ធឹកសន្ធាប់ ដើម្បីទិញជីគីមីដែលមានសារធាតុពុលនៅក្បែរខ្លួនយើងឡើយ ។ ខាងក្រោមជាការបង្ហាញពីការធ្វើជីស្ងួតអង្កាមរស់ពីអ្នកបច្ចេកទេស
មួយក្រុម ។
២- សំភារៈត្រៀម
- ធុង ឬ ប៉ោត ដែលដាក់បានទឹកចំណុះ ១០ លីត្រ ចំនួន ១ ។
- បង្គី ចប រនាស់ អង្គត់ឈើមួយដុំ សំរាប់វាយបំបែកអាចម៍គោឲ្យម៉ត់ ។
- គំរបដកទឹកសុទ្ធមានចំណុះ ៥ មីលីលីត្រ ឬ ៥ សេសេ (គួរមានស៊ឺរាំងជាការល្អ) ។
- សំបកបាវក្រចៅចំនួន ១០ សំរាប់កន្ទក់ ២៥ គីឡូក្រាម រឺ កន្ទេលធ្វើពីកក់ រឺ កណ្ដបស្បៅ៘
- បរិវេណលាយជីគួរតែលើផ្ទៃចាក់សាប ឬកន្លែងដីទួលស្ងួត ដើម្បីបង្កើតកំដៅ គុណភាពជី បើសិនជាមិនមានគួរជ្រើសរើសដីទីទួលស្ងួតរឹងក៏បានដែរ ។
៣- តារាងធាតុផ្សំជី
ក. អង្កាមរស់ (យកអង្កាមម៉ាស៊ីនធំ) ១រង្វាល់ (ល្អីឬបង្គី)
ខ. កន្ទក់ ឬដំឡូងមី ឬ ចុងអង្ករ ១រង្វាល់ (ល្អីឬបង្គី)
គ. លាមកសត្វគ្រប់ប្រភេទ (សំដិលឲ្យស្ងួតហើយម៉ត់) ១រង្វាល់
ឃ. មេ អ៊ី អឹម ២០ មីលីលីត្រស្មើនឹង ៤គំរបដបទឹកសុទ្ធ
ង. កាកស្ករ (ស្ករបរិសុទ្ធ ឬស្កររងូ) ២០ មីលីលីត្រ ស្មើនឹង៤គំរបដបទឹកសុទ្ធ
ច. ទឹកស្អាត (ទឹកភ្លៀង ទឹកអណ្តូង ឬទឹកស្រះ) ១០លីត្រ ។
លក្ខណៈពិសេសនៃធាតុផ្សំជី :
- អង្កាមរស់ : បើសិនជាមានសន្តីស្រូវ ជីដែលផលិតបានកាន់តែមានប្រសិទ្ធិភាពខ្លាំងក្លា។ ហេតុនេះបងប្អូនប្រជាកសិករគួររក្សាទុកសន្តីស្រូវដើម្បីធ្វើជីដាក់ស្រែ ។ បើសិនជាគ្មានយើងក៏អាចយកសំបកសណ្ដែក អង្កាមរស់ម៉ាស៊ីនតូច ឬអាចម៍រណារ កំទេចកំទីឈើតូចៗដែលមាននៅកន្លែងរោងចក្រអារឈើ (អាចម៍ដែកឈូស) មកជំនួសក៏បានដែរ ។
- កន្ទក់ : យកកន្ទក់ប្រភេទអន់គុណភាព ជូរផ្អូមមកផលិតជីនេះក៏បានដែរ ។
៤- វិធីធ្វើ
ក- វិធីលាយល្បាយផ្សំជី
- ដំបូងយើងយកអង្កាមរស់ លាមកសត្វស្ងួតគ្រប់ប្រភេទ និងកន្ទក់ច្របល់ចូលគ្នាឲ្យសព្វក្លាយជាល្បាយតែមួយ កំនត់ថាល្បាយស្ងួត (ក)) ។ បើធ្វើច្រើនគួរតែប្រើម៉ាស៊ីនក្រឡុក
ស៊ីម៉ង់ត៍ទើបសព្វល្អ។
- យើងចាក់ទឹក ១០ លីត្រ ចូលក្នុងប៉ោតផ្កាឈូក ហើយចាក់កាកស្ករ ៤ គំរបទឹកសុទ្ធ ឬស្មើនឹង ២០ មីលីលីត្រ យើងកូរល្បាយទឹកឲ្យសព្វកុំឲ្យមានកាកសំណល់ស្ករជាប់បាតប៉ោតទើបយើងចាក់មេ EX-M ចំណុះ ៤ គំរប ទឹកសុទ្ធស្មើនឹង ២០ មីលីលីត្រ ចូលក្នុងប៉ោតផ្កាឈូកនោះ រួចកូរឲ្យសព្វកំនត់ថាល្បាយទឹក (ខ) ។
- យកល្បាយទឹក (ខ) ស្រោចលើល្បាយស្ងួត (ក) ស្រោចបណ្ដើរជ្រោយល្បាយស្ងួត(ក) បណ្ដើររហូតដល់ល្បាយនេះសំរេចបានសំនើម ៥០ ភាគរយ ហៅថាល្បាយសំនើម (គ) ។
+ សំនើម ៥០ ភាគរយយើងត្រូវពិនិត្យមើលដូចខាងក្រោម ៖
- យកល្បាយសំនើម (គ) ១ ក្ដាប់មកច្របាច់ បើល្បាយនេះមិនបែកចេញពីគ្នា និងមិនមានទឹកចេញតាមចន្លោះម្រាមដៃទេ ហើយលាវិញមិនបែកជាចំនែកតូចៗមានន័យថា មិនសើមពេក និងមិនស្ងួតពេកនោះការលាយផ្សំរបស់យើងពិតជាបានត្រឹមត្រូវ ។ ល្បាយនេះគេហៅថា ល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ។
- បើសិនល្បាយសំនើម (គ) មានសំនើមទទឹកខ្លាំងពេកយើងត្រូវលាយបន្ថែមល្បាយស្ងួត (ក) ចាក់ច្របល់គ្នាជាមួយល្បាយសំនើម (គ) រហូតដល់បានល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ។
- បើសិនល្បាយសំនើម (គ) មានសំនើមស្ងួតពេក យើងត្រូវលាយបន្ថែមល្បាយទឹក (ខ) រហូតដល់បានល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ។
+ វិធីផ្អាប់ជី
- ដំបូងយកល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) លើកជារង ឬថ្នាលនៅកន្លែងណាដែលចាក់សាបឬដីទីទួលស្ងួតម្លប់ មិនត្រូវថ្ងៃ ទឹក និង ភ្លៀង ។ ការយកល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) លើកជារងបន្លែមានកំពស់ ១៨ ស.ម ទៅ ២០ ស.ម ឯបណ្ដោយ និង ទទឹង តំរូវតាមសំបកបាវសំរាប់គ្របផ្អាប់ជី ។
- យកសំបកបាវក្រចៅមកគ្របពីលើរង ឬថ្នាលឲ្យជិតល្អ នោះគេហៅថាការផ្អាប់ជី ។
+ ការថែរក្សាកំឡុងពេលផ្អាប់ជី
- ការផ្អាប់ជីមានរយៈពេល ៧ ថ្ងៃ ទើបអាចក្លាយជាជីស្ងួត អង្កាមរស់ បើសិនជាបរិយាកាសសើម ឬត្រជាក់ខ្លាំង រយៈពេល អាចលើសពីនេះ ឯកំដៅក៏ប្រែប្រួលខ្លះៗដែរ ។
- ថ្ងៃទី ១ : គិតចាប់ពីថ្ងៃលើករង គ្របបាវផ្អាប់ទុកល្បាយ សើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ឲ្យបានរយៈពេល ២៤ ម៉ោង ។ យើងបើកសំបកបាវចេញ កំដៅក្នុងល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ប្រហែល ៣៥ ទៅ ៤០ អង្សាសេ និងមានផ្សិតខ្លះៗនៅពីលើល្បាយ ។ យើងជ្រោយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ឲ្យស្ដើងបន្តិច ៥ ទៅ ១០ ស.ម ឬ (៥ ហ៊ុន ទៅ ១០ ហ៊ុន) ។ ទុកសំដិល រយៈពេលពី ១០ ទៅ ១៥ នាទី ដើម្បីបន្ថយកំដៅមកនៅ ១៥ ទៅ ២៥ អង្សាសេវិញ ។ យើងបន្តអនុវត្តលើករងគ្របបាវដូចលើកដំបូង ។
- ថ្ងៃទី ២ : សកម្មភាពធ្វើដូចថ្ងៃទី ១ តែល្បាយសើមជីអង្កាម រស់ (ឃ) លើកនេះកំដៅខ្លាំងជាងថ្ងៃទី ១ (៤០ ទៅ ៤៥ អង្សាសេ) និងផ្សិតសមានច្រើនជាងថ្ងៃទី ១) ។
- ថ្ងៃទី ៣ : សកម្មភាពធ្វើដូចថ្ងៃទី ១ តែល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) លើកនេះកំដៅខ្លាំងជាងថ្ងៃទី ២ (៤៥ ទៅ ៥០ អង្សាសេ) និងផ្សិតសមានច្រើនជាងថ្ងៃទី ១-២) ។ កំដៅនៅក្នុងថ្ងៃនេះបើយើង កប់ពងមាន់នឹងអាចចំអិនបាន ។ ចំណែកផ្សិតវិញមាននៅពាសពេញក្នុងល្បាយនេះ ។ កំដៅកើតមានរហូតដល់ ៥០អង្សាសេ នេះគឺបាក់តេរី អ៊ី អ៊ិក្ស អិម កំពុងតែបញ្ចេញសក្ដានុពលសំលាប់ ពពួកបាក់តេរីអាក្រក់ និងកាច់បំលែងល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ជាអាហាររបស់រុក្ខជាតិ ។ ដូចនេះក្រោយពីជ្រោយល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ហើយទុកហាលសំដិលចោលរយៈពេល ៤ ថ្ងៃ យ៉ាងតិច លៃយ៉ាងយ៉ាងឲ្យល្បាយសើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ស្ងួតល្អ ទើបយកទៅប្រើប្រាស់បាន ។ កាលណាយើងច្រកបាវហើយនៅតែមានកំដៅ ត្រូវយកវាមកហាលសំដិលម្ដងទៀត ។ បើសិនជាការអនុវត្តន៍លើការធ្វើជីមិនដូចការរៀបរាប់ខាងលើនោះវាមិន ត្រឹមត្រូវទេ ។ យើងត្រូវយកល្បាយនោះទៅហាលសំដិលឲ្យស្ងួត ហើយយើងធ្វើសារជាថ្មីម្ដងទៀត ។
- ថ្ងៃទី ៤ ថ្ងៃទី ៥ ថ្ងៃទី ៦ ថ្ងៃទី ៧ ទុកហាលសំដិលល្បាយ សើមជីអង្កាមរស់ (ឃ) ឲ្យស្ងួត ។
+ ឧទាហរណ៍គំរូដែលបានអនុវត្តន៍កន្លងមកដោយកំនត់យកធុង ស្ពែត្រូជាខ្នាតរង្វាស់ - ល្បាយស្ងួត (ក) : មាន០១ អង្កាមរស់ (ម៉ាស៊ីនធំ) កំនត់យក ចំនួន ៤ ធុងស្ពែត្រូ ០២ លាមកសត្វគ្រប់ប្រភេទ កំនត់យក ចំនួន៤ ធុងស្ពែត្រូ ០៣ កន្ទក់ (ម៉ាស៊ីនធំ) កំនត់យក ចំនួន ៤ ធុងស្ពែត្រូយកវត្ថុធាតុទាំងនេះ ច្របល់ចូលគ្នា ឲ្យសព្វបង្កើតបានជាល្បាយ (ក) ។
- ល្បាយស្ងួត (ខ) : មាន០១ ទឹកស្អាត កំនត់យក ចំនួន ៣ ធុងស្ពែត្រូ ក្នុង ១ ធុងស្ពែត្រូមានចំណុះទឹក ២០ លីត្រ លាយមេ អ៊ី អ៊ិក្ស អិម ៤០ សេសេ និងកាកស្ករ ៤០ សេសេ កូរចូលគ្នាឲ្យសព្វ ។ យើងចាក់ចំនួន ៣ ធុងស្ពែត្រូ លើល្បាយស្ងួត (ក) ច្របល់ឲ្យសព្វស្មើសាច់គ្នាបានល្បាយសើម ៥០ ភាគរយ ឬល្បាយសំនើម (ឃ) តែម្ដង ។ បន្ទាប់មកយើងអនុវត្តន៍តាមវិធីផ្អាប់ និងវិធីថែរក្សាជីជាការស្រេច ។
៥- ការកត់សំគាល់លើធាតុផ្សំ
ក- ធាតុផ្សំ :
+ ចំពោះលាមកសត្វគ្រប់ប្រភេទ
- បើយើងជ្រើសរើសលាមកសត្វជើងពីរមកផ្សំធ្វើជាជី នោះជីដែលផ្សំបានមានប្រសិទ្ធិភាពយ៉ាងខ្លាំងលើដំណាំយកផ្លែ ដូចជាល្មុត ល្ហុង ស្រូវ ស្វាយ ប៉េងបោះ ៘
- បើយើងជ្រើសរើសលាមកសត្វជើងបួន (សត្វស៊ីស្មៅជាអាហារ សំបូរជាតិអាសូតច្រើន) មកផ្សំជាជី ជីដែលផ្សំបានមានប្រសិទ្ធិភាពយ៉ាងខ្លាំងលើដំណាំយកស្លឹក ដូចជាត្រកួន ស្ពៃ និងបន្លែផ្សេងៗទៀត ។
- កត្តាទាំងនេះហើយ ដើម្បីឲ្យជីដែលផលិតបានអាចប្រើប្រាស់ទូទៅ យើងត្រូវជ្រើសរើសលាមកសត្វចំរុះគ្នាមកលាយផ្សំជាការល្អប្រសើរបំផុត ។
- ចំពោះលាមកសត្វគោក្នុងភាពជាល្បាយ ឬទឹក មានអាសូត (N) ពី 0.4-1.3%, ជាតិប៉ូតាស្យូម (K) : 0.5-2.3% និង ផូស្វ័រ (P) : 0.1% ។ រីឯពេលវាស្ងួតវិញមាន (N) : 0.3-0.6%, (P) :17-0.41%, (K) : 0.1-0.3% បរិមាណជីតិចជាងលាមកសត្វសើម ។ យើងប្រើសើមចំណេញជាងស្ងួត តែពិបាកដឹកជញ្ជូន (ធ្ងន់) ។
+ ចំពោះអង្កាមរស់
- អង្កាមម៉ាស៊ីនធំយកមកលាយផ្សំធ្វើជីល្អណាស់ តំរូវនឹងលក្ខខ័ណ្ឌអតិសុខុមប្រាណ អ៊ី អ៊ិក្ស អិម រស់នៅ ហើយសំបូរអាហារសំរាប់វាស៊ីទៀតផង ។ ក្នុងអង្កាមរស់មាន អាសូត ផូស្វ័រ ប៉ូតាស្យូម ដូចរុក្ខជាតិស្ងួតដែរ ។ កាលណាយើងប្រើអង្កាមម៉ាស៊ីនតូចគុណភាពដូចគ្នាតែកំដៅមិនសូវខ្លាំងទេ ។ ស្មារតីដំបូងគឺសំដៅធ្វើជីយកទៅដាក់ស្រែ ។ ប្រសិនបើយករុក្ខជាតិណាមកធ្វើជី ហើយយកជីដែលផលិតបាននោះប្រើទៅលើរុក្ខជាតិនោះវិញ វានឹងមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់បំផុត ។
- យើងអាចយករុក្ខជាតិផ្សេងទៀតកិនម៉ត់ ដូចជាកំទេចកំទី អាចម៍រណារមកជំនួសធ្វើក៏បានដែរ ។ បើសិនជាយកអាចម៍រណារកៅស៊ូ ហើយប្រើលើដំណាំកៅស៊ូ កៅស៊ូ នោះល្អណាស់ ។
- បើសិនមានសន្តីស្រូវ (ស្រូវដែលស្កក) យកមកជំនួសអង្កាមរស់កាន់តែមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ ។
- បើមានកាកដួងមកជំនួសក៏បាន តែពុំសូវល្អទេ ។
+ ចំពោះកន្ទក់
- កន្ទក់ម៉ត់ល្អ គុណភាពជីដែលធ្វើបានសំរេចក៏កាន់តែល្អដែរ ។ ម៉ាស៊ីនធំល្អជាងម៉ាស៊ីតូច ព្រោះប្រសិនបើយកកន្ទក់ម៉ាស៊ីនតូចមកធ្វើកំដៅមិនសូវជាបានល្អទេ ។ គេ
អាចជំនួសដោយចុងអង្ករបាន ព្រោះវាមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ដូចកន្ទក់ម៉ត់ដែរ ។
- ចំពោះដំឡូងមីយើងអាចជំនួសវាបានដែរ តែត្រូវប្រើច្រើនទើបធ្វើឲ្យជីដែលផលិតបានមានគុណភាពស្មើនឹងកន្ទក់ម៉ត់ ។
កាលណាយើងបន្ថយបរិមាណកន្ទក់កាន់តែតិចទៅៗ ជីដែលយើងផលិតបាន ក៏មានគុណភាពអន់ថយទៅតាមបរិមាណកន្ទក់ដែលយើងបានដាក់នោះដែរ ។
ខ- ខ្នាតរង្វាល់
- កាលណាយើងកំនត់ខ្នាត់រង្វាស់ យើងត្រូវកំនត់សំភារៈទាំងនោះជាខ្នាតសំរាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងពេលអនុវត្តតែម្ដង ។ សូមចាំថាការអនុវត្តន៍ខ្នាតរង្វាល់ មិនអាចគិតជាគីឡូក្រាមជាដាច់ខាត គេគិតវាជាខ្នាត ទំហំ រឺ បរិមាណ ។ បើយើងកំនត់ថាខ្នាតរង្វាល់ជាធុងស្ពែត្រូយើងត្រូវយកធុងនេះជាខ្នាតរង្វាល់មិនអាចប្ដូរបានទេ ។
៦- កំរិតប្រើប្រាស់ជី
- ជីនេះប្រើប្រាស់ទៅលើដំណាំ និងការព្យាបាលដីខូចគុណភាពគ្រប់ប្រភេទ ។
- ចំពោះការទ្រាប់បាតរណ្ដៅសំរាប់ដាំរុក្ខជាតិថ្មីមានដូចតទៅ :
ក - បើសិនជារុក្ខជាតិដើមឈើហូបផ្លែក្នុង ១ រណ្ដៅ ១ គីឡូក្រាម ច្របល់ដាំជាមួយដីស្រទាប់លើឬស្មៅស្ងួតចិញ្ជ្រាំ ឬលាមកសត្វគ្រប់ប្រភេទស្រោចទឹក គ្របចំបើង ទុកចោល
រយៈពេល ៧ ទៅ ១៥ ថ្ងៃ ។
ខ - បើរុក្ខជាតិជាវល្លិ៍វិញត្រូវដាក់ ២ ខ្លាំ ច្របល់ជាមួយដីស្រទាប់លើ ហើយដាក់គ្រាប់ដាំតែម្ដង ។ មុននឹងប្រើប្រាស់សូមអានវិធីកប់ជីជាមុនសិន ។
គ - ចំពោះការប្រើទ្រាប់បាតរងបន្លែលើកទី ១ រោយ ១ គីឡូក្រាមសំរាប់ផ្ទៃដី ១ ម៉ែត្រការ៉េ ។ ភ្ជួរលប់ហើយរោយលប់ជីជាលើកទី ២ ចំនួនដដែល ទុកចោល ៧ ថ្ងៃ ។ សូមអានវិធី ដាំបន្លែ ។
ឃ - ចំពោះដំណាំដែលបានដាំហើយត្រូវអនុវត្តតាមវិធីកប់ជី ។
ង - អនុវត្តវិធីកប់ជីទៅតាមសំយាបមែករបស់រុក្ខជាតិ ចំពោះរុក្ខជាតិធំៗយកផ្លែក្នុង ១ ម៉ែត្រការ៉េ ១ គីឡូក្រាម ។ សូមអានមេរៀនវិធីកប់ជី ។
ច - ចំពោះបន្លែដែលបានដាំហើយត្រូវប្រើក្នុង ១ ម៉ែត្រការ៉េ ១ គីឡូក្រាម រោយនៅក្បែរៗគល់បន្លែ ។
ឆ - ចំពោះដំណាំវល្លិ៍ដែលបានដាំហើយ ត្រូវប្រើក្នុង ១ ម៉ែត្រការ៉េ ២ ខាំ រោយនៅក្បែរៗគល់ ។
ជ - ចំពោះស្រូវ ១ ម៉ែត្រការ៉េ រោយ ២ ខាំ ទៅ ៤ ខាំ ដើម្បីទ្រាប់បាត ។ សូមអានវិធីធ្វើស្រែ ។
ឈ - ចំពោះរុក្ខជាតិមានអាយុ ១ ឆ្នាំ ត្រូវកប់ ១ គីឡូក្រាមជីអង្កាមរស់ ។ សូមអានវិធីកប់ជី ។
ញ - ដីមានតុល្យភាព pH ចាប់ពី 6 ទៅ 6.5 ថេរជានិច្ច សមស្របនឹងការលូតលាស់របស់រុក្ខជាតិ ។
ដ - ដីសំបូរបាក់តេរីល្អច្រើន ។ សភាពដីមិនប្រែប្រួលប្រើច្រើនកាន់តែវិវត្តន៍ទៅរកធម្មជាតិពិតៗ ។
៧- ការរក្សាទុក
- ជីស្ងួតអង្កាមរស់អាចរក្សាទុកបានរយៈពេល ១ ឆ្នាំ ដោយកុំឲ្យត្រូវថ្ងៃ និង ទឹក ។
- កាលណាត្រូវទឹក វាចាប់បំលែងខ្លួនភ្លាម (ធ្វើការ) ។
៨- ផលប្រយោជន៍
- ជីនេះជួយបង្កើនការលូតលាស់ត្រួយរុក្ខជាតិគ្រប់ប្រភេទដូចជា ស្រូវ បន្លែ ដើមរុក្ខជាតិ ដើមផ្កា ជាពិសេសដំណាំហូបផ្លែ ឲ្យលូតលាស់បានល្អ ។
- រុក្ខជាតិមានពណ៌ខៀវក្រម៉ៅ ត្រួយលូតវែងៗ និងមានសុខភាពល្អ ធន់នឹងកំដៅ និងមិនត្រូវបានបំផ្លាញ ដោយសត្វល្អិតស៊ីឡើយ ។
- ជួយបង្កើនគុណភាពដីឲ្យមានជីវជាតិល្អ បាក់តេរីកើតឡើងវិញយ៉ាងច្រើន ។
- កប់ជីក្នុងដីទៅតាមសំយាបមែករបស់រុក្ខជាតិ ធ្វើឲ្យផ្លែដែលទទួលបានមានទំហំធំ ។
- កាលណាប្រើវាកាន់តែច្រើន ដីរបស់លោកអ្នកកាន់តែផុសទៅៗ ហើយការចំណាយកាន់តែតិចទៅៗ ។
- ក្រោយរយៈពេល ៣ ឆ្នាំ ដីរបស់លោកអ្នកជាដីមានជីជាតិល្អហើយពេលនោះ យើងមិនបាច់ចំណាយលុយ ដើម្បីទិញជីផ្សេងៗទៀតទេ ព្រោះដីនោះជាដីសំបូរដោយជីវចំរុះច្រើន ។
៩- ការចំណាយ
- ការចំណាយលើការផលិតជីអង្កាមរស់ (ប្រសិនបើចាប់ពី ១ តោនឡើងទៅ) ប្រហែល ១២០០ រៀល ប៉ុណ្ណោះ ក្នុង ១ គីឡូក្រាម ៕
No comments
Post a Comment